Allergie- woorden
Woorden waar ik nog nét geen uitslag van krijg.
Excellent.
Om een beetje carrière te kunnen maken in de zorg bleek het nodig te zijn om een portfolio samen te stellen. Als een ware kunstenaar. Ik kreeg er van mijn werkgever zelfs een dikke map voor. Daar kon ik dan mijn kwaliteiten in opbergen. Diploma’s, getuigschriften, bewijsstukken voor bijgewoonde symposia en deelgenomen workshops. Daarnaast moest ik een soort autobiografie schrijven. Het moeilijke was dat ik uiteen moest zetten waar ik excellent is was. Ik kende voordien het woord excellent eigenlijk voornamelijk als zijnde de aanspreektitel van een hooggeplaatst persoon. Zijne of Hare Excellentie. Verder was het gebruik van het woord ‘excellent’ wat mij betreft alleen op z’n plaats als iets werkelijk subliem, hoogstaand en perfect was. Iets wat heel zeldzaam is, omdat er altijd wel iets beter kan. In ieder geval kon ik excellent niet rijmen met iets wat ik ooit gepresteerd had, noch ooit zou presteren. Je begrijpt; met verdere carrière maken in de zorg is het niets geworden.
Concreet.
Ooit was het doel van de zorg ‘mensen beter maken’. Dit doel bleek de lading niet te dekken. Knappe koppen stelden vooral vast dat een doel moest voldoen aan de eisen; specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdgebonden. Onder het mom van; een goed omschreven doel leidt altijd tot betere resultaten dan een vage visie. In de dagelijkse praktijk bleek het niet zo makkelijk. Niet zelden veranderde de daadwerkelijke situatie voordat we in staat waren om het eens te worden over het te formuleren doel. Frustrerend. Ook omdat ik hevig ging twijfelen. In de zorg zijn veel omstandigheden denkbaar waarbij het niet zinvol is om een doel op te stellen via de SMART methode. Omdat zorgen voor niet heel concreet is. Het is vaak zoeken naar een passende manier om iemand anders te helpen, bij te staan, te behandelen. En dat is per definitie vaag. Dus als ik een poging doe om na te gaan hoe de zorg voor een ander er uit zou moeten zien en er wordt gevraagd; ‘en hoe ziet dat er dan uit, concreet?’ dan haak ik af.
Ik kan nog wel verder gaan. Zelfsturende teams, Kantelen van de organisatie, Verbeterpotentieel, Vloeiende Waardeketens en dan nog tal van Engelse termen die te pas en te onpas gebruikt worden in de zorgsector. Woorden die overwaaien vanuit het bedrijfsleven. Ik hoop op een storm waarmee deze woorden linea recta terugwaaien naar plaatsen waar ze minder schade kunnen uitrichten.
Mieneke