Tijdens de opleiding Strategisch Human Resource Management reageerde ik nogal verbolgen. Waarom werd er zo weinig rekening gehouden met het welzijn van medewerkers? Je hoeft de vakliteratuur er maar op na te slaan. Overduidelijk dat personeelsleden langer en beter presteren als er goed voor hen gezorgd wordt.
De docent keek me doordringend aan. ‘Je leest wat je wilt lezen. Jij ziet een relatie tussen oorzaak en gevolg. En dat doet iedereen.’
Ik moest aan dit voorval terugdenken toen ik de laatste alinea van een column in het Parool las. Karin Spaink schreef; ‘De coronamaatregelen in acht nemen wordt zo welhaast een bewijs van beschaving. En het mondmasker dragen een teken van weldenkendheid.’ https://www.parool.nl/columns-opinie/wil-je-geen-mondmasker-dragen-aanvaard-dan-de-consequenties~b19cf143/
Voor Karin is het overduidelijk; als je er over nadenkt is het volkomen logisch om een mondmasker te dragen. Zo zijn er meer geluiden hoorbaar.
‘Er zijn nu zoveel besmettingen omdat er mensen zijn die zich nergens wat van aantrekken.’
‘Het kabinet had al veel eerder drastische maatregelen moeten instellen.’
‘In het buitenland houdt iedereen veel beter afstand dan in ons land.’
Blijkbaar is het overduidelijk dat een virusbesmetting te voorkomen is, als we ons tenminste allemaal aan de coronamaatregelen houden. Of ze nu verplicht gesteld zijn of dringend aanbevolen.
Maar ja, je leest wat je wilt lezen. Je ziet een relatie tussen oorzaak en gevolg.
En dat doet iedereen.
Terwijl we toch niet allemaal dezelfde conclusie trekken. De weldenkendheid van de één leidt tot het consequent dragen van mondkapjes terwijl de weldenkendheid van de ander leidt tot meer bewegen en het slikken van vitaminepreparaten. De één gaat thuis aan een legpuzzel beginnen van meer dan 1000 stukjes terwijl de ander een vakantie boekt naar Curaçao.
Welke relatie zie jij tussen oorzaak en gevolg?
Zou het kunnen zijn dat er ook andere oorzaken kunnen zijn voor het gevolg?
Zou het zelfs kunnen zijn dat er geen directe oorzaak gevonden kan worden voor het gevolg?
Er zijn namelijk werknemers die het prima naar hun zin hebben ondanks het feit dat het bedrijf waar zij werken niet zulke goede arbeidsomstandigheden bieden. Ze werken er al jaren en presteren heel goed.
En er zijn vast ook mensen die in de zomer verschillende illegale feestjes hebben gevierd zonder besmet te raken, terwijl er ook mensen zijn die al maanden uit de buurt van anderen zijn gebleven terwijl ze toch ziek zijn geworden. Oude mensen die nauwelijks ziekteverschijnselen krijgen en jonge, gezonde mensen die op de IC belanden.
Zijn dit uitzonderingen?
Wat gaat er in je om als je hier over nadenkt?
Weet je wat er bij mij gebeurd? Ik vind het ongemakkelijk. Ik wil dat het overduidelijk is. Dat weldenkendheid altijd leidt tot dezelfde uitkomst. Maar het gaat er niet om wat ik wil. Het gaat om dat we om ons heen zien gebeuren. We zien vooral gevolgen en we zijn op zoek naar de oorzaken. En het enige dat overduidelijk is, is dat we verschillende oorzaken kunnen onderscheiden en zelfs rekening moeten houden met het feit dat er soms (of vaak?) geen duidelijke oorzaak aan te duiden is. Met elkaar hebben we te dealen met het gevolg.
En dat is ongemakkelijk.